نیکو کاران در بهشت نیز حمد و ثناى خدا مىکنند و نعمتهاى الهى را بر مىشمارند. بنا به گفته قرآن کریم آنان در بهشت چنین گویند:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذهَبَ عَنّا الحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَکُورٌ الَّذِی أَحَلَّنا دارَ المُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا یَمَسُّنا فِیها نَصَبٌ وَلا یَمَسُّنا فِیها لُغُوبٌ؛
حمد براى خدایى است که اندوه را از ما ببُرد، به درستى که پروردگار ما آمرزنده و شکرگزار است. او که از کرمَش ما را در سراى جاوید جا داد که در آن نه رنج به ما رسد و نه خستگى و سختى.