حق تعالى در آیات آغازین سوره حشر از مهاجران و انصار تمجید مىکند و در آیه دهم مدح و تعریف مىکند از همه کسانى که پس از رسول خدا(ص) به دنیا مىآیند و به جمع اهل ایمان مىپیوندند و ذکر و دعاى همیشگى آنان این است:
رَبَّنا اغْفِرْ لَنا وَلِإِخْوانِنا الَّذِینَ سَبَقُونا بِالإِیمانِ وَلا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنا غِلّاً لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّکَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ؛
بارالها، ما و برادران و خواهران ما را که پیش از ما ایمان آوردند بیامرز، و در دلهاى ما نسبت به افرادى که ایمان آوردند کینه و دشمنى قرارنده؛ بارالها، تو مهربان و رحیمى.
چه زیباست که ما هم خود را جزء این جمع بدانیم و این دعا را زمزمه کنیم. چرا که هم طلب آمرزش براى خود و مؤمنان است، و هم طلب قلبى سالم از دشمنى و نظر سوء نسبت به مؤمنان است، و در پایان هم تمجید حق تعالى است.