رنــج گــران خــویــش تــو بــا دیـگران بگوی |
و ز لــطمــه هــای آن بــدن نـــاتوان بگوی |
ای دخت مصطفی ز چه رو کرده ای سکوت |
بــرخیــز ، بــا ز یــک سخــن جاودان بگوی |
ای نغمه ساز شب چه شـد آن ناله های راز |
ای ســرمــدی بــهار حــدیث خــزان بگوی |
بــگشای لب که وقت مناجات شــب رسیــد |
بــرخیــز و راز دل بــه خــدای جـهان بگوی |
بگــشای ای شــکوفــه قــرآن لبــان خویش |
تــفسیــر نــور و کــوثــر پــر قــدر آن بگوی |
چــون داغ سینه صــورت نیلــی نــهان نــکن |
در احتضار درد خــود ای نــوجــوان بــگوی |
بشتــاب ای صبــابه ســوی مسجــدالنبــــی |
ایـــن مــاجـــرا بــدان پـــدر مــهربان بگوی |
بــشتــاب ای صبــا و خبــر کــن خــدیجــه را |
جان بر لـب است فاطمه این راعیان بگوی |
از راه اگــر رســنــد یــتـیــمــان خــستــه دل |
آهستــه ایــن خبــر به همه کودکان بگوی |
ای مــه، چــراغ عتــرت و قــرآن خمـوش شد |
شب تا سحر بگرد وبه همت آسمان بگوی |
ســوزد علــی ز داغ تــو ای دخت مــصطفـی |
با ابن عم خودسخن ای خسته جان بگوی |
وقــت نــماز از چــه به خــواب است فاطمه؟ |
امشــب تــــوای بــــلال بـیــا و اذان بگوی |
از بــیــن نــوکــران تــو زهـــرا، نــشستـه ام |
یــکبــار وقـت دادن فــرمان حســان بگوی |