نمل: 88
و [در آن روز] کوه‌ها را مى‌بینی، پندارى که ساکن و جامدند؛ در حالى که همانند ابر در حرکت‌اند.
[این کار] صنع خداوندى است که هر چیزى را محکم و استوار آفریده است. همانا او به هر آنچه مى‌کنید آگاه است.
نظم و نظام عالم دلالت مى‌کند بر وجود خدا. این موضوع در این آیه با تعبیر اتقان صُنع، یعنى مُتقَن و بى‌خلل و نقص بودنِ مصنوعاتِ عالم، آمده است. در بعضى از آیات، از این حقیقت به تقدیر تعبیر شده است؛ یعنى اندازه‌گیرى و حسابگرى در نظم و ترتیب مخلوقات. معناى نظم در عالم این است که این عالم تصادفاً به وجود نیامده است، یعنى هم علت فاعلى دارد و هم علت غایی؛ در حالى که آنچه تصادفى به وجود مى‌آید نه علت فاعلى دارد و نه علت غایی؛ و هیچ عالِمی، بلکه هیچ عاقلی، در دنیا پیدا نمى‌شود که امور عالم را بر اساس تصادف توجیه کند. آیات متعدد دیگری، همچون آیهِ 190 و 191 سورهِ آل عمران، نیز بر نظم عالم تصریح دارند.
جزءها را روى‌ها سوى کل است‌بلبلان را عشق‌بازى با گل است
آنچه از دریا به دریا مى‌روداز همان جا کآمد آن جا مى‌رود
از سرِ کُه سیل‌هاى تیزرووز تن ما جانِ عشق‌آمیز رو
مولوى
